- vagorius
- 1 vagõrius sm. (2) 1. vagotojas: Menkas da ans vagõrius Krtn. 2. LKAI 105(Bt, Ktč), NmŽ, Grdm, Šll vagotuvas: Su muno vagõriumi vagojo bulbes Vn. Kiti apsiarinė[ja], apsivago[ja] su vagõrium Vdk. Į vagõrių tik vieną arklį kinko Trg. Su vagoriù vagas padarom ir sodinam ropes Pgg.
Dictionary of the Lithuanian Language.